Giannutri eiland

Giannutri is het meest zuidelijk gelegen eiland van de Toscaanse archipel en is een van de gemeenten van het eiland Giglio. Het is net iets meer dan drie kilometer groot en de breedte zal niet meer dan de 500 meter overschrijden. De kust is ruig, rotsachtig, en op sommige punten vindt u grotten en prachtige stranden.
Het eiland wordt gekenmerkt door een weelderige fauna en het is van groot belang als landplaats tijdens de vogelmigratie waardoor er inderdaad veel zeldzame vogelsoorten te vinden zijn.
Wat de geschiedenis van de plaats betreft, was het eiland op haar hoogtepunt in de Romeinse tijd, toen de haven werd aangelegd. Giannutri is bekend onder verschillende namen: de Grieken gaven het de bijnaam Artemisia, terwijl de Romeinen het Dianini noemden. De oorsprong van deze namen is te wijten aan de halve maan vorm van het eiland die de oudsten toeschreven aan de goden Artemide en Diana.
Na de welvarende Romeinse tijd, bleef Giannutri eigenlijk voor vele eeuwen onbewoond, aangezien het geen goede schuilplaats bood bij aanvallen van piraten, omdat het in open zee ligt en bijna helemaal vlak is zonder natuurlijke schuilplaatsen. In het jaar 1500, werd het eiland een deel van de Stato dei Presidi. Voor een lange tijd zochten de Spanjaarden een systeem voor het stimuleren van de stedelijke ontwikkeling van deze plek, maar hun poging mislukt en het eiland bleef onbewoond voor eeuwen. Alleen aan begin 1800, werd er het ‘Forte della Scopera’ gebouwd door de Fransen, waar niets van over is gebleven. In 1861 werd de vuurtoren gebouwd ‘Capel Rosso’, tegenwoordig nog steeds te zien. Er zijn resten van een Romeinse villa, gebouwd omstreeks de tweede eeuw na Christus, maar momenteel is deze gesloten voor restauratie. Zichtbaar is ook nog de Romeinse haven, waarvan er enkele overblijfselen bewaard zijn gebleven.
Het hele gebied Giannutri is beschermd door het ‘Parco Nazionale dell’Arcipelago Toscano’ en wordt gezien als een plek van regionaal belang.